دیدی شبی در حرف و حدیث مبهم بی فردا گمت کردم؟ دیدی در آن دقایق دیر باور پر گریه گمت کردم ؟! حوصله کن ... خواهیم رفت ! اما خاطرت باشد : همیشه این تویی که می روی همیشه این منم که می مانم..................................