با من بمان

وقتی سیل اشک ازآسمان ابری دلم به چشمانم می ریزد ۰۰۰

نمیدانی چگونه محتاجم به دستانت ، که پناهی شود تا ویرانم نکند روزگار بیکسی،

زیر رگبار ملامت و سرزنشهای تو می شکنم و تشنه تر از همیشه نگاه پر مهرت را

طلب می کنم ۰۰۰

مرا از دیروزم مپرس که امروزم رنگ تو دارد و فردایم بی تو آخرین فصل عمرم ۰۰۰

ببین معمای پیچیده ی خیال تو سخت و سنگی نیست ۰۰۰

باغبان عشق و محبت، باران باش و ببار

 آفتاب باش و بتاب

که این گل تا همیشه محتاج دستان نوازشگر توست ۰۰۰

                     

باغبان زندگی ، گل هر روز با اشک محبت را اینگونه هجی می کند

م ( من و تو ) ح ( حامی و یاور ) ب ( با هم و برای هم ) ت ، تا همیشه تا ابد